De afgelopen tijd staan transities in het middelpunt van de belangstelling. De meest bekende is wel de energietransitie. Nu de fossile bronnen opraken, gaan we over op andere bronnen van energie, zoals wind, zon en waterkracht. Dat gaat niet vanzelf. Er zijn niet alleen grote investeringen nodig, maar ook een omslag in denken van bedrijfsleven, overheid en burgers. Ook moeten de materialen voor al die windturbines, zonnepanelen en elektrische auto's ergens vandaan komen. Naast veel transport levert dat ook vervuiling en andere onverkwikkelike neveneffecten op. Kortom, recycling en een circulaire transitie zijn nodig om de energietransitie te realiseren. Er zijn nog veel meer transities te noemen, maar welke voor verkeers- en vervoermodellen het meest in het oog springt, is de transitie
naar duurzame mobiliteit. En ook dat is een lastige transitie. Mobiliteit vervult een belangrijke maatschappelike rol. Hoe bereiken we dat de groeiende vraag naar mobiliteit en de roep om meer woningen, een beter klimaat en een betere bereikbaarheid elkaar niet bijten? Maar wat is dan duurzame mobiliteit precies en welke maatregelen zijn nodig om dat te bereiken? En wat is dan het effect van die maatregelen. Weliswaar zijn dit moeilike vragen, maar wel vragen waarbij modellen een rol kunnen spelen om die te beantwoorden. Maar misschien is daarvoor dan wel nodig dat modellen
ook een transitie ondergaan. Dat vraagt dan weer veel van ontwikkelaars en toepassers. Dus weer een breed en mooi thema om het 23e PLATOS modellencolloquium mee in te vullen.Wij streven ernaar een veelzijdig programma samen te stellen dat de nieuwste inzichten op het gebied van modellen en duurzame mobiliteit presenteert. De bijdragen kunnen zich richten op uiteenlopende aspecten, waaronder, maar niet beperkt tot, de integratie van duurzaamheid in transportmodellen, en het meenemen van de sociale en economische
impact van de overgang naar duurzaam vervoer in onze modellen.
